توصیه های گرافیکی

اخیراً اصطلاح لوگو برای شرح علائم، تمثیلها، لباس نیروهای نظامی، نشان‌ها، فیلمها حتی پرچم‌ها استفاده شده است .

لوگو، آرمو نشانه، معرف هویت و شخصیت یک مجموعه، شخص، شغل و یا هرگونه فعالیت می باشند! به همین دلیل در طراحی آرم شرکت خود نهایت دقت را به کار ببرید.

داشتن دانش کافی، تجربه و خلاقیت از گزینه هایی است که هر طراح “لوگو، آرم و نشانه” قوی و حرفه ای باید واجد آن باشد. خلاقیت یک امر مهم در طراحی لوگو و طراحی آرم شرکتمی باشد.

لوگو چهره و منظر هر برند است، بنابراین طرح آن از اهمیت زیادی برخودار می باشد. اگر یک لوگو به خوبی و درست طراحی شود قدرتمند و با ارزش برای نام تجاری یا برند خواهد بود. طراحی یک لوگوی موثر برای یک برند به خلاقیت و تلاش بیشتری نسبت به طراحی سایر اقلام گرافیکی دارد.

اصول کلی که برای یک لوگو تعریف شده عبارت است از:

· سادگی

· همخوانی با فرهنگ

· عمر بالای 10 (برخی عمر یک نسل یعنی بین 30 تا 40 سال را ذکر کرده اند) سال داشته باشد.

· قابلیت تک رنگ شدن را داشته باشد (امروزه لوگوهایی برای یک محصول یا خدمات از یک شرکت طراحی میشوند که نیازی به قابلیت تک رنگ شدن ندارد، به کاربری لوگو در طولانی مدت توجه کنید!).

· قابلیت کوچک شدن در ابعاد 1 سانتی متر را دارا باشد.

· ترجیحا دارای فرم هندسی باشد.

· وضوح عوامل مورد استفاده در نظر گرفته شود.

· تناسب عوامل مورد استفاده کاملا رعایت شود.

· منحصر به فرد باشد!

سه دسته‌ی کلی برای طراحی لوگووجود دارد:

· نوشتاری (لوگوتایپ یا مونوگرام)

· تصویری و علامت اختصاری (پیکتوگرام و آرم)

· نوشتاری – تصویری

اینکه کدام یک از این سه نوع طراحی لوگویا طراحی آرم شرکت مناسب است بستگی به برخی از عوامل دارد، از جمله وسعت کاری، منحصر به فرد بودن اسم، نوع شغل یا خدمات و عواملی دیگر.

نمادها در طراحی آرمو لوگو:

امروزه بیش از هر زمانی از علائم در جایگزینی و پر محتوا کردن علائم محدود الفبایی (یعنی حروف) استفاده می گردد.این علائم، نظیر نشانه ها یا علائم تصویری موجود در ایستگاه های راه آهن، فرودگاه ها، خیابان ها و سایر مکانهای عمومی، ممکن است بر مبنای سنتی نوشتاری باشند یا نباشند.

این نمادها همه جا به چشم می خورند: روی بسته بندی ها، قوطی ها، جعبه ها، روی وسایل نقلیه، روی کاغذ، در تابلوهای مربوط به تظاهرات، در بازی های عمومی، بازارها، نمایشگاه ها و جشنواره ها.

از آنجا که مدارک مستند دال بر اینند که این امر یعنی استفاده از نمادها، از سرآغاز پیدایش تمدن جریان داشته است، بی مناسبت به نظر نمی رسد که نگاهی کوتاه به تاریخچه چگونگی ارتباط افراد بشر با یکدیگر بیفکنید.

در حدود 40000 سال قبل بشر اولیه که از طریق شکار روزگار می گذراند، به منظور انتقال افکار و امیال خویش به حک علائمی گرافیکی بر صخره ها پرداخت و بدین وسیله کوشید امیال و افکار خویش را از طریق تصویر بنمایاند. از این رهگذر، اندیشه که تا آن زمان صرفا از طریق صوت (زبان) یا حرکات (حالت دستها) بیان می شد، این قابلیت را پیدا کرد که بتواند ثبت گردد و پایدار بماند.

به طور کلی، عموم مردم، کلمه (آرم) را به جای (نشانه) می شناسند.

نشانه:

نشانه از واژه یونانی ( semeion ) گرفته شد که دو واژه ( semiotique ) و ( semidogie ) از آن مشتق شده است.

واژه ( semiotique ) یا ( semidogie ) خاستگاه های آمریکائی دارد که در آن نشانه شناسی را همچون فلسفه زبان های تعریف می کند، در حالی که اصطلاح ( semidogie ) خاستگاه اروپائی دارد و بیشتر برای مطالعه زبان های ویژه با نظامهای نشانه ای غیر زبانی (تصویر- ایماء و اشاره- تئاتر و …) به کار می رود.

نشانه شناسی رشته ای جدید است که از آغاز قرن بیستم پدید آمد و بدین ترتیب اصالت و مشروعیت رشته های قدیمی مثل فلسفه را دارا نمی باشد. از جمله افرادی که در باب نشانه شناسی مطالعاتی کرده اند می توان به سوسور ، ساندرس پیرس و … اشاره نمود.

منبع: آرتی

مشاهده پست مشابه : لزوم وجود آرم برای شرکت ها